De casusIn de periode 2006 - 2015 heeft cliënt niet altijd aan haar betalingsverplichtingen kunnen voldoen. De reden hiervoor was dat de partner van cliënt beviel van haar eerste kind meer geestelijke zware beperkingen. Helaas heeft het lot zo bepaald dat 3 van de 4 kinderen van cliënt met lichamelijke en geestelijke beperkingen te kampen had sinds de geboorte. Dit resulteerde in het feit dat er zoveel zorg thuis nodig was, dat de partner haar baan niet meer kon behouden en werkloos raakte. Hierdoor viel 1 inkomen volledig weg waardoor vanaf dat moment de schulden zich opstapelden. Cliënt kwam in een situatie terecht waarbij er naast de lening van Hoist ook nog achterstanden op verzekeringen, huur en ziektekosten ontstonden. Met man en macht probeerde haar man alle zeilen bij te zetten om toch te proberen om zoveel mogelijk aan zijn financiële verplichtingen te voldoen. Uiteindelijk was het financieel niet meer te bolwerken voor dit echtpaar en besloten ze zich aan te melden voor schuldhulpverlening bij de gemeente. Eenmaal toegelaten tot de schuldsanering heeft cliënt er alles aan gedaan om zoveel als mogelijk aan schulden in te lossen. Cliënt was zelfs in staat om het volledige bedrag van Hoist terug te betalen. Hetgeen wel resulteerde in een
A2 codering in het BKR. Ook deze cliënt dacht ten onterechte dat het BKR een wettelijk iets was en dat hier niets tegen te doen was. Ze zaten in een huurwoning die niet genoeg kamers had voor de kinderen. En aangezien de oudste zoon ook agressief was kon hij niet op 1 kamer met zijn broertje of zusje slapen. Om die reden is met hulpverleningsinstanties besproken om hem van huis te houden aangezien hij geen kamer met een ander kon delen. De oudste zoon kwam "op bezoek" bij zijn ouders wanneer de andere kinderen gingen logeren bij opa en oma. Een zeer trieste situatie.
Client moet toch van de negatieve codering af: de huidige omstandighedenDe moeder van cliënt is eerder overleden en in 2018 overleed ook de vader van cliënt. De ouders van cliënt hadden een koopwoning welke nu in de boedelverdeling bij de erven terecht zou komen. De woning zou verkocht moeten worden. Waar het niet zo was dat deze woning bekend was bij alle kinderen zodat de kinderen geen beperkingen zouden ondervinden bij de overgang naar de woning van opa en oma. Deze woning bood voldoende ruimte van alle kinderen, waardoor de oudste zoon ook weer naar huis zou kunnen komen. Daarnaast gaven de erven aan dat ze dit gezin financieel wilden ondersteunen. De vraagprijs van de woning zou normaliter op € 230.000 euro liggen, maar omdat cliënt maar € 210.000 kon financieren stemden alle erven erin om met dit bedrag akkoord te gaan om dit gezin een normaal leven te kunnen bieden. Ook de overdrachtsbelasting hoefde nu niet betaald te worden.
Er was alleen 1 probleem: de A2 codering van Hoist. Met deze codering kreeg cliënt nergens een hypotheek rond. Deze "chance ones in a lifetime" zou uit de handen van cliënt glippen. Inmiddels verdienen cliënt en zijn partner een modaal inkomen en leiden een prima leven samen. Dit gezin heeft haar financiën op de rit, betalen een hoog bedrag aan huur per maand in de vrije sector en zou normaliter de 5 jaar in het BKR gaan uitzitten eer ze zouden denken aan het kopen van een andere woning.
Cliënt meldt zich voor hulp bij CoderingVrij.